Si pùblicat una riflessione de Gianfranca Piras, operadora de isportellu.
Est una riflessione de giudu subra de su fatu chi a su sardu est fintzas ligadu su mundu sardu cun unu muntone de impreos, maneras, usàntzias chi sunt veiculadas cun sa limba nostra e cun issa vivent...
Sa riflessione chi fato est chi custu est su signale chi nch'est
franande NON sa limba ebbia, ma totu su cuntestu culturale chi b'est in
palas, ca limba cheret nàrrere identificatzione in unu logu, in
un'istòria, in unu mundu.
B'at istùdios a fulliadura chi narant chi, cando unu pòpulu non tenet prus una cultura
in ue s'identificare, nde naschet milli problemas ca s'òmine no est
prus "nen bostru e nen nostru". Peorant sos disàgios giovaniles,
s'insoddisfatzione, sa depressione, ca non b'at prus una comunidade de
riferimentu chi trasmitit sos valores e dat amparu a sos membros suos.
S'istòria de sos aborìgenos australianos e de sos indianos de sas
riservas americanas in custu sensu est sintomàtica: ant lassadu sa
cultura issoro (o l'ant folclorizada "a uso e consumo" de sos turistas) e
su prus de sos giòvanos issoro sunt isbandados, in depressione o dados a
s'alcool. Sos aborìgenos bi tenent una percentuale de suicìdios chi
faghet a tìmere.
B'at pagu ite de fàghere: s'òmine tenet bisonzu de
una "pàtria", de apartènnere a unu logu e a una cultura. E sa limba, in
custu sensu, est unu collante fenomenale.
Sa limba narat issa est unu collante fenomenale pro ite?
Fintzas pro custu: mirade inoghe
Nessun commento:
Posta un commento